Vraag & Antwoord

“Waarom een kitten met stamboom? Ik doe als liefhebber toch niks met dat papiertje”

Klopt, jij als liefhebber zal waarschijnlijk 1x een blik werpen op de stamboom van je kitten, en het zal daarna voor jaren in de kast verdwijnen.
Broodfokkers verleiden je dan ook al snel met de opmerking “Ik fok niet met stambomen, daarom zijn mijn kittens ook goedkoper voor jou.. en waarom zou je per se dat papiertje willen? Mijn kittens zijn net zo mooi en lief en je betaalt bij ‘echte’ fokkers alleen maar zoveel geld voor papierwerk waar jij toch niks mee doet”…
En helaas trappen veel mensen daar in.
Laten we even beginnen met begrijpen wat een stamboom is en betekent.
Een stamboom is het officiële en enige bewijs dat jouw kat een raskat is. De stambomen van mijn kittens zijn dus het bewijs dat ze officiële en geregistreerde Brits Korthaar katten zijn.
Als liefhebber kan je dan alsnog denken ‘wat maakt dat officiele bewijs nou uit voor mij.. ik zie toch zelf wel dat mijn kat een echte Brit is? En dat document maakt hem niet liever of mooier dan een kat zonder stamboom’.
Ook dat klopt. Dit document zegt ook vrij weinig over het karakter of het uiterlijk van jouw Britje. Daar is het ook niet voor bedoeld.
Een raskat, in dit geval een Brits Korthaar, is pas een échte Brits Korthaar als meerdere generaties aan voorouders achter elkaar volledig bestaat uit officiëel geregistreerde Brits Kortharen. Dus de 4-5 voorgaande generaties waar jouw Brit uit komt, zowel aan papa als mama’s kant, zijn allemaal échte Brits Korthaar katten. De stamboom is dus enerzijds het bewijs dat je kitten een echte Brits Korthaar kat is.
Maar anderzijds nog veel belangrijker is de vraag: HOE en WAAROM kreeg jouw kitten een stamboom?
Omdat de fokker van jouw kitten heeft kunnen aantonen dat hij/zij op een nette en betrouwbare manier jouw kitten gefokt heeft en alle regels omtrent de gezondheid nageleefd heeft.
Elke (geregistreerde) fokker kan stambomen aanvragen voor zijn/haar kittens. Bij elke erkende kattenvereniging kunnen stambomen aangevraagd worden. Óók iemand die maar éénmalig een nestje wilt/heeft kan dus gewoon stambomen aanvragen. Zo’n aanvraag is zo gedaan. Sterker nog: een stamboom kost de fokker maar zo’n €12-,- tot €15,-. 
Dus de opmerking van vele broodfokkers dat hun zogenaamde ‘raskat’ kittens ‘goedkoper’ zijn omdat ze geen stamboom hebben, is complete onzin. Die stamboom kost de fokker namelijk vrijwel niks. 
Echter: om zo’n stamboom te kunnen aanvragen moet de fokker zich wel aan bepaalde regels houden, aan verschillende voorwaarden voldoen en vooral: kunnen aantonen dat ze hieraan voldaan hebben. 

De voornaamste voorwaarden voor het aanvragen van stambomen zijn over het algemeen bij de meeste kattenverenigingen hetzelfde:

- Beide ouders van de kittens moeten een stamboom hebben en dus geregistreerd staan

- Beide ouders moeten gechipt zijn

- Beide ouders moeten (buiten de standaard gezondheids checks) getest zijn op bepaalde genetische / lichamelijke afwijkingen en (ras specifieke) erfelijke / besmettelijke ziektes. Een voorbeeld van een lichamelijke afwijking is bijvoorbeeld een knikstaart, of bijvoorbeeld een vader met slechts 1 ingedaalde teelbal. Een voorbeeld van een erfelijke ziekte is HCM, en een voorbeeld van een besmettelijke ziekte is FIV (kattenaids). De meeste van deze testen moeten uitgevoerd zijn door speciaal aangewezen en erkende specialisten (bijv een radioloog of cardioloog), dus niet zomaar door een gewone dierenarts. Beide ouders moeten uiteraard negatief getest zijn op al deze testen en de resultaten moeten door de specialist vastgelegd en ondertekend worden. Deze documenten bewijzen de gezondheid van de ouders (op dat moment) en heeft de fokker dus ook nodig om aan te tonen bij de vereniging waar hij/zij bij aangesloten is en stambomen wilt aanvragen.

- Een fokker heeft de plicht om altijd te handelen in het welzijn van zijn/haar katten. Er mag dan ook geen misbruik worden gemaakt van een moederpoes. Dat wil zeggen: een poes bijvoorbeeld 3x per jaar laten dekken om op die manier vaak kittens van haar te krijgen, en zo veel geld te kunnen verdienen aan die poes.
Een fokker mag dus maar maximaal 3x per 24 maanden een nestje krijgen met die poes, en dus niet vaker dan dat stambomen aanvragen voor een nestje van die specifieke poes. Daarbij wordt uitgegaan van in principe 1 nestje per jaar, waarbij 1 ‘extra’ nestje per twee jaar getolereerd wordt op basis van ‘ongelukjes, ook wel oeps-nestjes genoemd, gebeuren soms binnen een cattery waar een kater rondloopt’. Zo kom je dus op maximaal 2-3 nestjes per twee jaar die een poes mag krijgen. Zo heeft de poes genoeg tijd om te herstellen ná haar dracht en maandenlange zorg voor haar nest, en heeft ze ook voldoende tijd om gewoonweg een zorgenloos kattenleven te kunnen leiden.
Maakt een fokker dus toch misbruik van zijn/haar poes en worden er teveel nestjes geboren, dan gaat dit ten koste van de gezondheid en het welzijn van de poes en daar mogen dan ook geen stambomen voor worden aangevraagd. Wanbeleid beloont dus nooit en zal de reputatie van een fokker zelden goed doen.

Wat leren we hier dus van?
Dat papieren document verdwijnt dus vast wel in jouw kast, opzich logisch. Maar het is dus wel het bewijs dat jouw kitten niet alleen een échte raskat is, maar ook dat jouw kitten volgens alle regels en wetten gefokt is. Dat de fokker tijdens het hele fokproces constant de gezondheid van zowel de ouders als de toekomstige nakomelingen prioriteit heeft gemaakt en dat, voor zover als mogelijk, de kans op genetische (en ras specifieke) ziektes voor jouw kitten minimaal is omdat alle voorouders hierop gescreend zijn. Kattenverenigingen zien er op deze manier op toe dat zieke katten of katten met lichamelijke afwijkingen buiten de fok worden gehouden.
100% garantie op gezondheid heb je nooit, maar een fokker heeft wel de taak en verantwoordelijkheid om hier bewust van te zijn en door middel van echo en/of dna en bloedonderzoek constant de gezondheid van zijn/haar katten te screenen en op die manier zo gezond mogelijke nakomelingen op de wereld te brengen, die daarnaast qua uiterlijke kenmerken natuurlijk ook zo dicht mogelijk bij de rasstandaard liggen.
Deze gezondheidstesten kosten vaak veel geld, en sommige testen moeten zelfs élk jaar opnieuw uitgevoerd worden bij alle katten waarmee de fokker fokt. Je kunt je voorstellen dat dit dus elk jaar een grote kostenpost is voor de fokker.
Een fokker met kennis en oprechte liefde en passie voor het ras, zal dit dan ook altijd vanzelfsprekend vinden en deze regels en eisen naleven.

Heeft een kitten dus geen stamboom, dan moet je jezelf afvragen waarom. Want nogmaals, de fokker van jouw kitten kan zo’n stamboom voor €15,- binnen 10 minuten aanvragen. Doet de fokker dat niet? Dan is dat voor waarschijnlijk omdat hij/zij aan één of meerdere voorwaarden niet heeft voldaan (en dat zit hem meestal in het niet uitvoeren van de dure officiele gezondheids testen bij de ouders, óf omdat één of meerdere (voor-)ouders geen echte Brit zijn omdat bijvoorbeeld de Brits Korthaar moeder buiten op straat gedekt is door de buurt straatkat. De kittens zullen hierom uiteraard niet minder lief of schattig zijn, maar ze zullen minder uiterlijke kenmerken hebben van de Brits Korthaar en/of een hogere kans hebben op lichamelijke afwijkingen of besmettelijke / erfelijke ziektes).
Fokken zonder stamboom wijst dus bijna altijd op wanbeleid, ook wel ‘broodfok’ genoemd.
(Of de ‘fokker’ in kwestie dit nou bewust of onbewust zo doet, mét of vaak zelfs zónder kwade bedoelingen)

Een officiële Brits Korthaar kitten met stamboom, van een geregistreerde erkende cattery, vind je in Nederland voor een verkoopprijs tussen de €950,- en €1500,-.
Een stamboomloze (dus geen échte) Brits Korthaar is ook heel lief, en zal vast veel lijken op échte Britjes en geboren en opgegroeid zijn in een lief gezin.. maar zou nooit meer mogen kosten dan ca. €400,-.
Kijk dus altijd uit voor zogenaamde ‘broodfokkers’ die misbruik maken van jouw onwetendheid of misschien wel jouw ongeduld omdat je NU een kitten wilt, en jou dus een Britje zonder stamboom proberen te verkopen voor €500-€1000 of zelfs méér dan €1500,-. Deze bedragen zijn namelijk nergens op gebaseerd en worden enkel gehanteerd door de fokker om snel geld te kunnen verdienen.

Vind je een stamboom, en dus een bewijs van gezondheid en/of raszuiverheid en/of juist fokbeleid toch minder belangrijk? Dat is prima en dat is iedereens eigen keuze. Maar overweeg dan eventueel een kat uit het asiel die wacht op een nieuw lief baasje om van te houden, of een kitten van de plaatselijke boerderij kat die voor een klein prijsje meegenomen mag worden.
Dure rasloze en stamboomloze kittens aanschaffen van profiterende broodfokkers betekent namelijk het in stand houden van broodfok. Denk daar over na 🙂
Mijn enige reden om dit allemaal uitgebreid hier uit te leggen, is om te zorgen dat wélke keuze je ook maakt, dat deze keuze bewust gemaakt is en op basis van kennis en niet op onwetendheid (en je later dus spijt krijgt).
Áls je een raskat wilt aanschaffen, doe het dan goed. Op zoek gaan naar de juiste fokker, iéts meer geld uitgeven en soms ook iets langer moeten wachten op een nestje die geboren wordt, zorgt vaak wel voor meer betrouwbaarheid en zekerheid op het hebben van een gezonde en gesocialiseerde raskat waar je 10-15 jaar van kan genieten. En bij problemen of vragen achteraf kan je (als het goed is) gewoon terugvallen op de fokker omdat je een contract of koopovereenkomst / garantiebewijs hebt en omdat hij/zij gewoonweg alleen al uit liefde altijd betrokken wil blijven.

Fokken = willen verbeteren, niet vermeerderen
De wil om te willen verbeteren en iets bij te willen dragen aan het in stand houden van het ras en de gezondheid van dieren die alleen het beste leven verdienen, in plaats van enkel het vermeerderen van het aantal katten puur voor je eigen plezier en/of zelfs door gebrek aan kennis en/of het hanteren van wanbeleid indirect eigenlijk te spelen met raszuiverheid en de gezondheid van levende wezens. 
Dit klinkt wellicht wat zwaar.. maar in de kern komt het hier wel op neer.
De asiels zitten vol genoeg. Fokken moet dan ook alleen op de juiste manier gedaan worden en ook alleen door mensen met kennis en liefde voor een ras, mensen die juist fokbeleid vanzelfsprekend vinden en willen naleven. Alleen zulke fokkers zullen álles doen om geschikte huisjes te vinden voor hun kittens zodat de kans op eventuele herplaatsing op latere leeftijd minimaal blijft. Het zijn zelden kittens van zulke fokkers, die later in asiels belanden. 

“Waarom verkoop je je kittens alleen aan huisjes waar al minstens 1 andere kat woont, of per 2.. en niet aan mensen die nog geen andere kat hebben maar er gewoon 1 willen?”

Britten zijn gezelschapsdieren. Ze hebben écht een leuker leven als ze een soortgenootje hebben om mee op te kunnen groeien, mee te kunnen spelen, samen te kunnen slapen, knuffelen, etc. 
Dit betekent niet dat ik denk dat katten geen fijn leven kunnen hebben als ze als enige kat leven, maar een maatje is zéker leuker voor ze. 
Mensen reageren vaak met “maar wij zijn veel thuis en hebben veel tijd en aandacht voor de kat om met hem te spelen”.. en dat geloof ik ook meteen. Maar hopelijk begrijp je ook dat wij als mens een soortgenootje nooit kunnen vervangen. 
In het eerste jaar dat ik fokte heb ik nog wel enkele keren een kitten geplaatst in een huisje waar hij als enige kat kwam te wonen. Ál die mensen vroegen me binnen 6-12 maanden om een 2e kitten, omdat ze duidelijk merkten aan hun kitten dat hij behoefte had aan een vriendje. 
Ook ik zelf begon 8 jaar geleden als first-time catmom met 1 kat. Hoeveel tijd en liefde ik hem ook gaf, mijn kitten brak het hele huis af. Pure verveling… hij kon zijn energie niet voldoende kwijt. Ik nam er dus al snel een 2e kat bij en binnen een dag veranderde mijn 1e kat in een vrolijke kater. Zijn sloop gedrag stopte direct en binnen enkele dagen deden mijn 2 katten alles samen. 

Bijna alle aanvragen die ik tegenwoordig ontvang, zijn aanvragen van mensen die op zoek zijn naar een 2e kitten omdat ze merken dat hun 1e brit duidelijk behoefte heeft aan een vriendje. 
Aangezien ik het zelf persoonlijk zo ervaren heb, en het sindsdien ook al jarenlang om me heen zie bij andere mensen, durf ik inmiddels wel te stellen dat Britjes dus écht gelukkiger zijn als ze met z’n 2 (of meer) zijn.
En waarom ik dat tegenwoordig zelfs als voorwaarde stel, is heel simpel:
Ik krijg elke dag aanvragen, zoveel dat ik helaas lang niet iedereen blij kan maken. Voor elke aanvraag die ik krijg van mensen die nog geen kat hebben en er maar 1 willen, krijg ik ook 2 aanvragen van mensen die een vriendje zoeken voor de kat die ze al hebben, óf van mensen die 2 kittens tegelijk willen. De keuze is voor mij dan dus heel makkelijk. In het belang van mijn kitten zal ik voor hem dan natuurlijk altijd kiezen voor een huisje waar hij met een vriendje zal kunnen opgroeien, of zelfs samen met een broertje of zusje naar toe mag verhuizen 🙂

“Ik heb al een kat en wil er een tweede bij. Op welke leeftijd van mijn kat kan ik het beste een vriendje introduceren? Jij verkoopt je kittens alleen aan mensen als de kat die ze al hebben niet ouder dan drie jaar is las ik?”

Zoals in mijn antwoord op de vraag hier boven ook al benoemd, hebben britten behoefte aan een soortgenootje en vriendje om mee op te groeien. Als je katten qua leeftijd dicht op elkaar zitten hebben ze erg veel aan elkaar, hun hele leven lang.
Ze hebben dan namelijk hetzelfde energielevel en dus allebei evenveel behoefte aan spelen, stoeien, slapen, etc.

Twee kittens tegelijk nemen is altijd het beste en bovendien het állerleukste! Heb je al één kat en overweeg je er een tweede bij te nemen? Doe dit dan wanneer je eerste kat nog jong is. Hoe jonger je kat is, hoe makkelijker en sneller hij een nieuw kitten zal accepteren en hoe dichter ze dus qua leeftijd op elkaar zitten.
Persoonlijk zou ik nooit een nieuw kitten in huis nemen als al een oudere kat hebt. “Ja maar onze kat van 6 is nog heel speels hoor” .. ik geloof je! Maar het speelse karakter van een kat van 6 is echt niet te vergelijken met het speelse karakter van een kitten. Het kitten zal zijn vertier moeten zoeken bij de oudere kat terwijl die hem niet kan geven waar hij behoefte aan heeft (tikkertje spelen, achter elkaar aan rennen door het huis, over elkaar heen klimmen, rollebollen) en daarnaast zit jouw kat van 6 totaal niet te wachten op zo’n tornado baby die druk om hem heen blijft hangen. Bovendien zal jouw kitten nog zeker 1 tot 2 jaar zo hoog in zijn energie zitten.. tegen die tijd is jouw andere kat al bijna 8 jaar oud en wil hij het liefst zijn dagen vullen met schoonheidsslaapjes.
Zo heb je dus 2 katten die van het begin af aan allebei in andere levensfases hebben gezeten, langs elkaar heen zijn gaan leven en dus vrij weinig aan elkaar hebben. Voor jou als baasje is het plezier wat het hebben van 2 katten kan betekenen, dan redelijk uitgebleven. Best zonde toch?

Dus resumé:
- Wil je graag twee katten, dan is twee kittens tegelijkertijd nemen echt het allerleukste! 

- Heb je er al een en wil je een tweede? Doe dit dan wanneer je eerste kat nog jong is. Ik hanteer hierbij altijd een maximale leeftijd van drie jaar.

- Heb je al een oudere kat maar wil je toch graag weer een kitten? Neem dan twee kittens erbij. Zo hebben de kittens elkaar, laten ze de oudere kat meer met rust en kan je oudere kat altijd aansluiten tijdens het spelen wanneer hij daar zelf behoefte aan heeft, maar ook zijn rust kunnen pakken wanneer hij dat wil. De harmonie onderling zal dan véél fijner zijn dan wanneer je één oude kat en één kitten hebt.

“Waarom houd je je Brits Kortharen binnen? Beperk je hun zo niet in hun vrijheid?”

Allereerst ben ik van mening dat een binnenkat véél meer onderdeel van het gezin is en echt als gezinslid wordt gezien, dan katten die naar buiten worden gelaten. Als de katten eenmaal naar buiten mogen, zullen ze daar hun avontuur gaan zoeken en het grootste gedeelte van zijn dagen buiten doorbrengen. Ze komen binnen voor hun warme mandje wanneer ze willen slapen, of als het etenstijd is. Een binnenkat zoekt zijn avontuur en vertier in huis.. speelt met zijn speelgoed, zoekt jou op om samen te kunnen spelen.. zo krijg je dus een hele andere, en hechtere band met een kat dan wanneer je een buitenkat hebt. 

Daarnaast: de Brit is niet gefokt op het buitenleven. 
Ze zijn vaak wat oenig, echte goedzakken, vrij relaxed van nature en enorm gericht op hun baasje. Hun aard past niet bij het avontuurlijke buitenleven. 
Al vaak heb ik verhalen gehoord van mensen die hun Brit buiten lieten.. meestal overleefden ze het nog geen week. 
Ze zijn vaak ook zo makkelijk qua karakter dat elk persoon op straat die kwaad in de zin heeft, jouw kat waarschijnlijk makkelijk kan meelokken (mbt diefstal). 

De grootste hobby van een Brit is de hele dag zijn baasje achtervolgen. Of je nou naar boven gaat, naar het toilet, of onder de douche staat: met een Brit in huis heb je weinig privacy meer. Kortom, ze willen dus het liefst lekker bij jou in huis zijn en als gezinslid meegaan in het dagelijkse leven.